Wij hadden die dag er echt 'zin in'. We zouden naar het Kontikimuseum gaan, nog een Noorse trui voor Junte kopen en als het lukte een rendierhuid. Vlakbij Sandviken werden we door een roadblock aangehouden. Ons kon niets gebeuren dachten we. Onze eigendoms- en verzekeringspapieren van de Vespa waren in orde, onze helmen klonken solide, de brommer was nog geen drie maanden oud, dus...De verkeerspolitie keek zorgelijk nog voordat we stopten. Dat maakte ons ook ongerust. Hij bladerde en schudde nogmaals zijn hoofd. Op een (50cc)brommer met twee mensen, dat kan echt niet in Noorwegen. Hoe wij ook soebatten, geen meter beweging zat in de man. Zelfs dat 'onze' ANWB het wel toestond kon hem niet overtuigen. Later bleek dat de informatie over Noorwegen en Zweden verwisseld was. Wij mochten het bij de 'echte' politie proberen. Maar ook daar was men onverbiddelijk. Dit betekende vooralsnog het einde van ons avontuur in Noorwegen want het lokaal reizen per Vespa is voor ons onontbeerlijk. Vooral doordat we niet op campings, maar in de vrije natuur of bij boeren (dus altijd ver van een stad) staan. We hebben die bewuste dag maar de Lonely Planet gekocht van Zweden....
